Πέρσυ είχα πλέξει μια τσάντα στην ίδια απόχρωση και με τους ίδιους κρίκους. Για λόγους που ποτέ δεν κατάλαβα δε με βόλεψε καθόλου! Την κρατούσα και δε μου άρεσε ! Προσπάθησα να διορθώσω ότι δε μου πήγαινε, αλλά και πάλι άβολη ήταν.
Με λίγα λόγια δεν μου ταίριαζε ποτέ...μέχρι που μου ήρθε έμπνευση να την ξηλώσω εξ ολοκλήρου και να την πλέξω από την αρχή. Δίστασα γιατί δεν ήξερα αν μου φτάνει το νήμα για να κάνω δοκιμές. Αλλά τι είχα να χάσω; Σε τελική ανάλυση το πολύ πολύ να πήγαινε ο κόπος μου χαμένος. Όταν δημιουργείς πάντα από τα λάθη κάνεις τα πιο ωραία πράγματα. Το έχω δει επανειλημμένα να μου συμβαίνει είτε στην κεραμική, είτε στα κοσμήματα.
Το τόλμησα λοιπόν και δικαιώθηκα. Ευτυχώς που το νήμα δεν είχε εξαντληθεί. Έπλεξα λοιπόν δύο κομμάτια με ανοιχτή πλεξούδα, πλαϊνό και χερούλι με κοτσίδα απλή ,γέμισα κοτσίδες εν ολίγης και ιδού το αποτέλεσμα...Δεν είχα τελικά δίκιο να τολμήσω; Ο τολμών νικά πάντα!
